Bujar Bajrami ka goditur ashpër Zeqir Ibrahimin për trajtimin dhe përdorimin e flamurit kombëtar, duke theksuar hipokrizinë e politikës së tij. Në një analizë të fortë, Bajrami e akuzon Ibrahimin për mosrespektimin e simboleve kombëtare, veçanërisht në kontekstin e takimeve me diplomatët turq, përkundrejt retorikës elektorale që shfaq përpara votuesve shqiptarë. Kjo situatë nxjerr në pah një mendësi që nuk përputhet me aspiratat e shqiptarëve për identitet dhe krenari kombëtare.
Postimi i plot:
Shpejt, hiqni flamujt shqiptar se erdhën…!
Po shkruaj edhe njëherë lidhur me sjelljen e këtyre Disidentëve të Lëvizjes Besa, që deshën të tregojnë se janë ndryshe. Vija e tyre politike është pasqyrë e asaj në të cilën ato mbështeten dhe besojnë, e ajo është doktrina e Xhemijetit, një shoqatë që përfaqësonte shqiptarët, turqit dhe sllavët musliman dhe kishte për synim të mbrojë interesat e këtyre qytetarëve në Mbretërinë Sërbo-Kroate-Sllovene.
Kjo qasje e (mos) përkujdesjes së ktyre ‘politikanëve në (mos) respektimin e simboleve kombëtare, është pasqyrë e mendimit të tyre jo vetëm politik, që burimin e ka në ideologjinë të cilës ata i besojnë. Në kohën e komunizmit (sistemit dikaktorial e një partiak) shqiptarët kanë vuajtur shumë vetëm pse ishin shqiptar dhe dëshironin të kultivojnë kulturën e tyre, arsimimim në gjuhën e tyre amtare, përdorimin e flamurit kombëtarë si kartë identitare për të mbajtur gjallë atdhedashurinë e për t’ju kundërvënë sistemit i cili në forma represive i shtypte shqiptarët për ti asimiliuar e dëbuar nga trojet e tyre etnike.
Ishte e kuptueshme të kishe frikë asokohe për të përdorur flamurin kombëtarë nëpër festa e ahengje private ose takime zyrtare,
sepse ishte e ndaluar dhe përballja me pasojat ishte e tmerrshme. Por nga kush ka frikë sot, Zeqirja Ibrahimi dhe soji i tij politik që nuk përdorin simbolet kombëtare në takimet e tyre me diplomatët e huaj, konkretisht me diplomatët turk?
Sot flamuri kombëtarë është i rregulluar me ligj, me të drejtë për ta përdorur në çdo aktivitet (privat e zyrtarë). Përse në spotet elektorale ku Zeqirjai ju drejtohet votuesve shqiptar, nxjerrë në s’fond flamurin (shif foto 2) kurse në takimet e tija me diplomatët turq (shih foto 1) flamuri shqiptar nuk ekziston askund, madje i tutulisur e i hudhur në qoshet e rafteve sikur të ishte një leckë pa asnjë vlerë.
Kjo qasje nuk është nga frika, kjo është mendësi, është ndjenjë dhe si e tillë është më e keqe se frika, sepse tregon atë që dhe ajo që je ti Zeqo Abija nuk ka asnjë pikë lidhje me shqiptarinë dhe të qenit shqiptar.